Ás veces pasas máis tempo do debido nunha.
Ás veces pechas o libro sen querer saber o que acontece despois.
Ás veces colles cariño aos persoaxes e imaxinas que vives dentro, con eles.
Sempre rematei todos os libros que comecei, encariñeime cos protagonistas ainda que nunca derramei máis de catro lágrimas por ningún, pasei páxina máis de mildocentas veces e aquí estou, collendo un novo cos demáis cheos de pó no estante pero sen olvidar que houbo unha vez, unha vez polo menos, que vivín a súa historia.
2 comentarios:
Recorda que hai personaxes que por moitos libros que abras, peches, tires, deixes morrer afogados de pó, sempre estarán ahí.
Quérote Cris!
O Principito pode ser un bo exemplo. ¿Non crees? ;)
Publicar un comentario